Lieve Dagschotel,

 Lieve Dagschotel,

Twee jaar geleden leerde ik je kennen op een feestje. Toen je dat blouseje aanhad, met die palmbomen, en je je haar zo leuk had, van links naar rechts. En weet je nog mijn schoenen die zwarte van suède, met dat tijgerprintje op de neus? Die vond jij zo leuk, of zoals jij het zou hebben gezegd ‘awesome’.
 

Wat heb jij me die avond dronken gevoerd! Stiekem had jij een pak liebfraumilch naar binnen gesmokkeld, in je linnen tas (die je nu nog steeds hebt, die met die snor erop gezeefdrukt). Telkens schonk je mijn glas stiekem bij, met die honingzoete Duitse edelpis. Ik werd er misselijk van. Dat weerhield me er niet van om met je dansen. Te daggeren, te schuren, te pompen, te bewegen, te springen, te rammen, te shuffelen en ja, zelfs met je te hakken. Met een klotsende maag, heb je mij alle smerige hoeken van de zaal laten zien.
 

Wat katers verder, alle analoge partypics geliked, en je stond weer voor me. Dit maal in een fluwelen pantalon rond je magere lange benen, plateauzolen (met een native indianenmotiefje) onder je kapot gedanste voeten en  een open colbert met glitterbiesjes, om je jongensachtige romp, waardoor je borsthaar zichtbaar werd, dat je in een Latijns kruis had geschoren. Dit maal geen Duitse überbocht in linnen tasjes, jij werd ook ouder, rijker (knapper) en ja, zelfs volwassener. Het duurde lang voordat ik je zag, de tent was afgeladen met hip, gek volk; jongens op hakken, meisjes met zwarte lippen, volksstammen met dezelfde kledingsmaak als mijn opa, en iemand had belleblaas, die van vroeger. Middenin op de dansvloer spotte ik je, jezelf in het zweet werkend. Je danste als een bezetene op vreemde uit de bocht vliegende elektronische geluiden en een stevige opzwepende, diepe pompende exotische beat. Praten konden we niet, en dat hoefden we ook niet. Had ik je die avond maar je nummer gevraagd, ik wil je zo graag nog eens zien, stiekem ben ik een beetje verliefd op je.

Hopelijk ben je er zaterdag weer, dan kunnen we ons tweejarig jubileum vieren.  Ik wil weer de hele avond met je dansen, op de meest onvoorspelbare, uitheemse, oppeppende, hengstachtige muziek. En dan, zal ik niet vergeten je nummer te vragen.

Tot zaterdag,

Liefs.

Thijs Tittse